Często spotykaną dzisiaj formą prawną jest przekazanie praw własności mieszkania jednocześnie z zapisem o służebności osobistej.

Dotyczy to najczęściej sytuacji, kiedy osoba w starszym wieku przepisuje mieszkanie na swoje dziecko czy wnuka z zastrzeżeniem, że ma prawo mieszkać w nim do końca życia, bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów. Jest to sytuacja korzystna dla obu stron, oczywiście pod warunkiem, że nie jest rażąco nadużywana.

Tego rodzaju zapis towarzyszy najczęściej umowie darowizny, jest sporządzany w formie aktu notarialnego i odnotowany w księdze wieczystej mieszkania. Można go jednak unieważnić, na przykład w sytuacji, kiedy osoba dokonująca darowizny przeniosła się na stałe do innego mieszkania, a obecny właściciel chciałby je sprzedać, nie może jednak tego uczynić z uwagi na ów zapis w księdze wieczystej. Zrzeczenie się przez osobę, na rzecz której dokonano zapisu o służebności osobistej mieszkania może nastąpić wyłącznie w formie pisemnej i zostać potwierdzone przez notariusza. Są trzy możliwości prawne wykonania tego zrzeczenia.

Po pierwsze dawny właściciel mieszkania podpisuje w obecności notariusza oświadczenie o zrzeczeniu się służebności, następnie oświadczenie składa się wraz z wnioskiem o wykreślenie zapisu do Wydziału Ksiąg Wieczystych odpowiedniego sądu rejonowego. Po drugie, tego rodzaju oświadczenie można złożyć w formie aktu notarialnego, co ma swoje dobre strony, albowiem wtedy notariusz przekazuje do Wydziału Ksiąg Wieczystych wniosek o wykreślenie zapisu wraz a aktem notarialnym. Wreszcie trzeci sposób, to zrzeczenie się służebności osobistej mieszkania przez dawnego właściciela jednocześnie przy zawieraniu umowy o sprzedaży mieszkania. Taka umowa i tak musi być zwarta w obecności notariusza, w formie aktu notarialnego, można więc za jednym zamachem zawrzeć w nim klauzulę o zrzeczeniu się służebności, wymaga to jednak obecności osoby będącej jej przedmiotem.

mieszkanie - zbyt umowa

Komentarze (0)

Zostaw komentarz